21 października br. W PZS nr 3 im. Ks. E Roszczynialskiego w Wejherowie odbyło się uroczyste ślubowanie klas strażackich oraz rozstrzygnięcie Powiatowego Konkursu Literackiego z okazji 70 lecia działalności Zawodowej Straży Pożarnej w Wejherowie.
W uroczystości wzięli udział przedstawiciele Starostwa Powiatowego w Wejherowie z panią Starostą dr Gabrielą Lisius na czele oraz członkowie Państwowej Straży Pożarnej w Wejherowie z p. Komendantem Powiatowym st. bryg Jackiem Niewęgłowskim.
Zgromadzonych gości powitał dyrektor PZS nr 3 w Wejherowie p. Wojciech Rogocki, który podkreślił prymarne znaczenie klas pożarniczych w społeczności szkolnej, zwracając szczególną uwagę na trud jaki wkładają uczniowie w pozyskanie wykształcenia, na zapał i ambicje im towarzyszące, co w przyszłości ma przynieść tym młodym ludziom korzyści nie tylko osobiste, ale również społeczne. Jak zauważył dyrektor; „Strażak to rycerz i żołnierz armii dobrego dzieła”, zatem jego wysiłek jest godny promowania.
W podobnym tonie przemówiła pani dr Gabriela Lisius, która nie tylko w tym dniu pełniła funkcję Starosty Powiatu Wejherowskiego, ale była również patronką wyżej wymienionego Konkursu. Strażacy i ci, którzy dopiero chcą nimi zostać muszą zdawać sobie sprawę, że zawód ten wymaga wielu poświęceń; „Kształtowanie charakteru, miłość do ojczyzny, szacunek dla drugiego człowieka, to wielkie wyzwania. Podejmując taką decyzję macie zaplecze – rodzinę, szkołę i ojczyznę. Podejmując taką decyzję, musicie wiedzieć, że na was można liczyć. To wielkie wasze święto!” – mówiła pani Starosta.
Kolejną osobą, która zabrała głos był Komendant Powiatowy st. bryg Jacek Niewęgłowski. Tutaj również padły słowa krzepiące i budujące młodych uczniów, pozyskujących doświadczenie w klasach o profilu pożarniczym. Komendant zauważył, że warto promować pracę strażaków, można ku temu używać różnych narzędzi; wyjazdy na obozy pożarnicze, ćwiczenia…, ale również dobrym zaczynem jest słowo i to słowo literackie. Stąd pomysł na Powiatowy Konkurs Literacki pt.; „70 lat działalności Zawodowej Straży Pożarnej w Wejherowie. Wierni tradycji w służbie drugiemu człowiekowi”, który pokazał, że młodzież ze szkół ponadpodstawowych powiatu wejherowskiego ceni pracę strażaków, o czym świadczą poniższe wyniki.
W Konkursie tym wzięło udział 29 uczestników, nadsyłając łącznie 32 prace; 15 utworów prozatorskich oraz 17 lirycznych.
Komisja konkursowa w składzie; mgr Jolanta Wartak, mgr Agnieszka Gębska oraz mgr Krystyna Lewna po wnikliwej analizie prac postanowiła przyznać następujące miejsca;
W KATEGORII PROZA;
pierwsze miejsce zdobyła Zuzanna Brzóska z kl. III Ag I Liceum Ogólnokształcącego im. Książąt Pomorskich w Rumi za esej pt. „Tańczący wśród płomieni”,
drugie miejsce uzyskała Izabela Wawrzyniak z kl. I a, I Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie za opowiadanie „Słońce poczęło się wznosić…”,
trzecie miejsce przyznano Wiktorii Paczoske z kl. IV E, PZS nr 3 im. KS. E. Roszczynialskiego w Wejherowie za opowiadanie „Noc pełna grozy”,
wyróżnienie zdobyła Julia Syldatk z kl. I a, I Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie za opowiadanie „70 lat działalności Zawodowej Straży Pożarnej w Wejherowie. Wierni tradycji …”.
W KATEGORII POEZJA;
pierwsze miejsce zdobyła Aleksandra Schulz z kl. I a I Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie za wiersz pt. „Wiele lat temu…”,
drugie miejsce przyznano Julii Bauer z kl. III LO Książąt Pomorskich w Rumi za wiersz pt. „Adrenalina”,
trzecie miejsce zajęła Kamila Nadzieja Zaklikowska z kl. III fTG PZS nr 2 im. Bohaterskiej Załogi ORP „Orzeł” w Wejherowie za wiersz „PONAD to”,
wyróżnienie otrzymała Amelia Fabrycka z kl. I a Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie za „Pogoń za ogniem”.
Wszystkim nagrodzonym, oprócz serdecznych gratulacji, wręczono atrakcyjne nagrody ufundowane przez Starostwo Powiatowe w Wejherowie, Komendę Powiatową Państwowej Straży Pożarnej oraz PZS nr 3 im. E. Roszczynialskiego w Wejherowie.
Laureatom życzymy dalszych sukcesów piśmienniczych.
Recenzja nagrodzonych prac
Tematem przewodnim tegorocznego jubileuszowego Powiatowego Konkursu Literackiego było docenienie wieloletniej pracy – 70 lat Zawodowej Straży Pożarnej w Wejherowie. Ten z pozoru pozostawiający wiele płaszczyzn literackich do wykorzystania temat, był zagadnieniem, w moim odczuciu, bardzo trudnym do zredagowania, bo „Nie pamiętam, kiedy ostatnio usłyszałam w telewizji informacje na temat strażaków” – warto zacytować słowa eseju „Tańczący wśród płomieni” Zuzanny Brzóski, zdobywczyni I miejsca w kategorii proza.
Laureatka wybrała bardzo trudną formę – esej, aby opisać ciężką pracę strażaków. Nazwała ją „syzyfową pracą” bardzo często niedocenianą przez współczesne społeczeństwo, które „zamyka się na potrzeby świata”. Na zasadzie kontrastu autorka buduje swoje przestrzenie literackie, pokazując prawdziwe piekło i prawdziwe piękno, wynikające z poświęcenia strażaków oraz z ich trudu ponad siły. Jej wiedza nie sprowadza się jedynie do opisania wysiłku wejherowskich strażaków czy strażaków w ogóle, lecz odwołuje się również do kontekstów literackich „Dżumy” A. Camusa, co dowodzi jej rozległej wiedzy i wrażliwości ukształtowanej przez obraz literacki.
Nieco inny charakter ma opowiadanie „Słońce poczęło się wznosić…” Izabeli Wawrzyniak, uczennicy kl. I, która mimo młodego wieku, potrafiła doskonale opowiedzieć o niebezpieczeństwie, czyhającym na strażaków podczas ich pracy. Przestrzeń literacką tego opowiadania wypełnia poruszająca historia młodej, nastoletniej dziewczyny, Wandy, która obserwując swojego ojca – strażaka, postanawia podążyć jego śladami; „ Tato! – dziewczyna cicho spytała – chcę zostać strażakiem!”. Bohaterka zobaczyła na własne oczy, niczym w zwierciadle, dramaty ludzkie spowodowane anomaliami pogodowymi. Zobaczyła bezradność, krzyk i łzy poszkodowanych. W związku z tym podejmuje szereg kroków, które pozwalają jej w samorealizacji. Pokonuje lęk, cierpienie, ale co najważniejsze niepewność, a to wszystko za sprawą aktywnego działania na rzecz poszkodowanych.
„Noc pełna grozy” Wiktorii Paczoske jest opowiadaniem – historią, opowiadaniem – metaforą, przestrogą. Wszystko jest tutaj tak autentyczne, że aż sprawia ból, ponieważ odbiorca zostaje odarty ze wszelkich złudzeń, że coś jest fikcyjne. Autorka niczym skrupulatna tkaczka, dokładnie zbudowała fabułę swojego opowiadania; krok po kroku przedstawiając nam rodzinę alkoholików, niedbających o swoje dzieci. Ci ludzie stają się zagrożeniem dla siebie i swojej rodziny oraz sąsiadów. Doprowadzają do pożaru, w którym niemal ginie niemowlę – Zuzia. Na szczęście strażak ratuje dziewczynkę przed śmiercią; „Wreszcie spośród płomieni można było zobaczyć mężczyznę, niosącego dziewczynkę na rękach”. Paczoske, wprowadzając czytelnika w nieprzyjemny stan emocjonalny, szybko go również stamtąd wyprowadza, podkreślając prymarną rolę strażaków w naszym życiu.
Julia Syldatka, 14 – letnia uczennica LO, jest autorka dojrzałą i mądrą mimo młodego wieku, czego dowodzi w opowiadaniu „70 lat działalności Zawodowej Straży…”. Fabuła tego utworu jest osadzona w Wejherowie. Wszystko jest tutaj swojskie i poukładane. Bohaterka postanowiła wybrać się na spacer z psem. Zwykłą przechadzkę przerywa pożar w mieszkaniu jednego z bloków na wejherowskim osiedlu. Nasza spacerowiczka reaguje przytomnie, dzwoniąc pod numer straży pożarnej; „Wtedy przypomniała mi się ostatnia lekcja edukacji dla bezpieczeństwa i zadzwoniłam pod numer 998”. Opowiadanie to jest niezwykłym przykładem wykorzystania zdobytej wiedzy w praktyce, zatem warto polecić je młodym czytelnikom.
Podobnie jak utwory prozatorskie swoją ciekawą formą i tematyką zadziwiają nas wiersze, co pokazuje Aleksandra Schulz w „Wiele lat temu…”. Autorka sięga w tym utworze do głębi, do czasów historycznych i bolesnych, przedstawiając martyrologię Piaśnicką; „mordy w Piaśnicy dh Pawlaka czy Łakomego…”. Podmiot liryczny promuje odwagę strażaków; „Odważni mężczyźni nie tylko ratują z niebezpieczeństwa”, ich pokorę, sumienność i bezgraniczne oddanie służbie na rzecz drugiego człowieka. „Są wspaniałym wzorem do naśladowania!” podkreśla uczennica i daje nam jasny przekaz, abyśmy promowali pracę strażaków.
„Adrenalina” Julii Bauer jest utworem przepełnionym tempem wydarzeń. Jest to wiersz dynamiczny i ekspresyjny, a wszystko za sprawą obrazu lirycznego, w którym widzimy młodego strażaka w akcji pożarniczej. Bohater wiersza boi się o życie swoich towarzyszy. Wyznaje, że oddałby wszystko, aby ta akcja zakończyła się pomyślnie. Pozostaje jeszcze ostatnia całostka. Nie jest ona przypadkowo „przykrojona”. To ostatni obraz w wierszu, stanowiący jego puentę. To wyznanie; „Przysięgi swej dotrzymam!”.
Bohater wiersza „PONAD to” Kamili Nadziei Zaklikowskiej to oddany strażak, który służy człowiekowi i światu. Przed akcją pożarniczą jednak ogarnia go trwoga „Paraliż owłada i oddech się spłyca”, co staje się projekcją osobistego (ludzkiego) doświadczenia. Jednakże zakłada hełm, rękawice i rusza wprost do paszczy niepokornego żywiołu – ognia. Utwór ten podkreśla walkę człowieka ze swoimi słabościami. Promuje odwagę i oddanie. Jest hołdem złożonym wszystkim strażakom.
„Pogoń za ogniem” Amelii Fabryckiej jest utworem o charakterze sentymentalnym, ponieważ autorka w sposób niezwykle czuły kreuje przestrzeń liryczną dla bohaterów wiersza; „Ten wieczór, na pozór spokojny,…”. Spokój jednak szybko zostaje zburzony przez pożar, do którego wyjeżdżają strażacy. Autorka porównuje ich do mitycznych herosów, odnosi się również do Morfeusza – skrzydlatego boga, zmieniającego szybko swoje położenie oraz przedostającego się do snów ludzkich. Stąd wniosek, że Fabrycka dokonuje metafory strażaków w sposób czuły, a zarazem jednoznaczny.
K.Lewna
